منظومه های "نوحیه" و "عمرانیان"

   "منظومه ی نوحیه" در  آپارات  « هلاای مردم منآفرینشگر؛ خداست.اللهنه بت هاییز سنگ و گِل... » « ز سنگ و گِل اگر بد چوب بهتردرودگر نوحبرای مردمت از چوببتگر شو.» « ستایش می کنیم آن رااگر زیباتر و بشکوه تریاد آورد ما را نیاکان را »  « هلا مردمخدا نادیدنی ست امّا«پدیداری» از اوست.» « هلا مردمخدای ماپس از چند آفرینش های دیگرگونبه تاریکیبرآرد آدمی زاد. »  « هلا ای مردم منآفرینشگرپرستش را سزاست »  « به انگشتان فرو بندید گوش خودشنودن را نمی شاید.رِدا  بر  سر  کَشید. نادیده انگارید او را.»  « بدانید این... پدیداری ِ بت هاناتوانی ست.» « فراوان ناسزا  گفتیبه بت هامان چه ها بستیسزاواری به سنگ و چوببت از سنگ است و این سنگ است از بتکه کوبد بت ستیزان را سر و روی فرو کوبید. برانید سنگ و چوب او را...برانید.خانه بنشانید او را» «عروسک های سنگ و گلرها سازیدنه دیگر کودکانید...»  «خداوندانهانیآشکاراروزهاشب هافراخواندم  به سویت مردمم راهراساندم ز پادافرهگریزان در گریزانند اما. »   «خداوندا مرا برگیر از مردمکه خواهان نیستند از منچه فرمانت ؛چه اندرزم...»  « خدا را ؛ایخداونداممان یک تن ز بت کیشان بر این خاک.»  " نیافزاید به یارانت دگر هیچ. بجز نفرین و پادافرهمبادا بر ستمکاران. دیده بانی رهنمایمنوحیک کشتی بساز " "چیست کشتی؟" "خانه ای؛روان و هم  فرو استابه بسم اللهبر آب"  روزها در یک بیابان تا به شبکار ِ کشتی بود و کُشتی بود با کار « درودگر نوحدرودی چوب ها مانند گندمتراشیدی و پ منظومه های "نوحیه" و "عمرانیان"...